mil

1.

is. <ər.>

1. Bəzi alətlərdə, mexanizmlərdə, maşınlarda ox, qol; ümumiyyətlə, müxtəlif işlərdə istifadə edilən nazik metal çubuq. Çarx mili. Dəyirman mili. – Hesabdar çotka dənələrini tərpətdi, dənələr millərdə fırlanaraq şıq-şıq şıqqıldadı. S. R.. // Saat və s. mexanizmlərdə əqrəb. Mina darıxdığından saatın milləri heç irəli getməyirdi. İ. Musayev.

2. Corab və s. toxumaq üçün ucu küt, uzun iynə. Səkinə . . milləri götürüb corab toxumaqla məşğul oldu. M. İ..

3. Parçada zolaq, zol, xətt.

4. Evlərin üstündə qurulan taxtapuşların ən yuxarısında başdan-başa qoyulan uzun ağac, tir. Damın mili.

5. Əldə oynadılan bir ucu nazik, o biri ucu yoğun idman aləti. <Bir ayrısı:> Paltarlarımızı tamam çıxardıb, sonra on-on beş girvənkə gələn milləri atıb-tutar, oynadardıq. Ç..

6. Gözə sürmə çəkmək üçün sümükdən və s. dən nazik alət; milçə. Yar məni dindirir şirin dil ilə; Gözə sürmə çəkir gümüş mil ilə. «Aşıq Qərib».

◊ Mil qalmaq (durmaq, dayanmaq) – düz durub əmr gözləmək. Mil qalxmaq – dik qalxmaq, dik durmaq.

2.

<ing. mile> Müxtəlif ölkələrdə müxtəlif uzunluğa bərabər məsafə ölçüsü. Coğrafi mil – 7420 metr uzunluqda məsafə ölçüsü. Dəniz mili – 1852 metr uzunluğunda məsafə ölçüsü.